Książka "A living language. Selected aspects of Tok Pisin in the press (on the basis of "Wantok" newspaper)" to studium socjolingwistyczne i językowo-antropologiczne języka używanego w Papui Nowej Gwinei – języka Tok Pisin. Język ten, zwany również angielskim pidżynem neomelanezyskim, to swego rodzaju mieszanka językowa składająca się z elementów języka angielskiego oraz elementów języków lokalnych Melanezji.
Autor swoje analizy językoznawcze poprzedza obszernym wprowadzeniem teoretycznym do studiów nad kontaktami językowymi, szczególnie do językoznawstwa pidżynów i kreoli. Dużo miejsca poświęca on przeglądowi teorii powstawania tych języków oraz ich cyklom rozwojowym. W wielu wypadkach autor polemizuje z tezami uznanych badaczy, przedstawiając swoje własne sądy, przez co praca zyskuje na wartości.
W kolejnej części pracy autor przytacza fakty o angielskim pidżynie neomelanezysjkim: o jego historii, rozwoju oraz innych aspektach socjolingwistycznych.
W części badawczej monografii, opartej na autentycznym materiale językowym pochodzącym z papuaskiego tygodnika „Wantok”, Marcin Walczyński zajął się ocenieniem stopnia standaryzacji języka poprzez analizę ortografii, słownictwa i gramatyki. Zbadane zostały także procesy słowotwórcze oraz wybrane aspekty gramatyki części mowy. Dosyć ciekawe wnioski przyniosły badania funkcji językowych w tym – stale rozwijającym się – języku pidżynowym oraz zjawiska dwujęzyczności w wybranych tekstach reklamowych i ogłoszeniowym.
Książka Marcina Walczyńskiego jest prawdopodobnie pierwszym studium języka Tok Pisin w Polsce, a przez fakt, iż zawiera ona także omówienia licznych teorii i zjawisk językowych zachodzących w językach kontaktowych może ona być interesująca dla szerokiej rzeczy językoznawców oraz miłośników lingwistyki.